1 meter, 2 meter, 3 meter… het is nie waar hè. We zijn nog maar 15 minuten bezig op deze zomeravond en ik moet er al weer af. M’n lichaam is na dit kippeneindje compleet uitgeblust. Net zoals vorige keer in de Ronde van Rilland lopen m’n benen in 5 seconden helemaal vol. Iedere renner heeft in een wedstrijd wel eens een slecht moment, maar dit voelt totaal anders. Ik kan echt geen trap meer doen. Wat is er verdomme toch aan de hand? Waar ik grote stappen wil maken gaat het alleen maar slechter de laatste weken.
Train ik minder? Nee. Sterker nog, ik ben meer en vooral intensiever gaan trainen. In januari, februari en maart heb ik vooral kilometers gemaakt. Daarna heb ik veel blokken gereden. Het zijn intensieve trainingen waarbij je een paar minuten vol gaat. Het zou het geheim moeten zijn om “harder” te worden en vooral de snelheid meer aan te kunnen.
Vanaf april heb ik alleen een probleem. M’n rustpolsslag, die voor een sporter van groot belang is, daalt steeds slechter. Na intensieve trainingen duurt het soms 3 dagen voor mijn lichaam weer is herstelt. Daar moet je eigenlijk op wachten, maar ik ben te koppig geweest. Ik was bang achter te raken met de betere renners en dus ging ik toch gewoon trainen. En niet op de herstelmodus, maar ik bleef m’n blokken doen.
Toen ik er in Rilland na de helft van de koers werd afgereden was dat al een signaal dat het niet lekker zat. Een week later werd ik ziek en moest ik wel rust nemen. Ik nam een extra rustpauze van bijna een week en warempel, ik herstelde weer.
Toen ik de training hervatte was schoot de polsslag opnieuw de lucht in. Ook dit keer verdomde die het om te zakken. Als test trapte ik vorige week mee met de zomeravondcompetitie. Juist, voor nog geen kwartier. Toen ik een rondje later weer in wilde pikken verzuurden m’n benen zo snel dat ik na een rondje er al weer af moest. Echt, ik kon wel janken.
Ik heb maar eens hulp gezocht en er is maar 1 conclusie, overtrained. Te veel, te weinig rust en met een te hoge polsslag. Op advies leer ik op veel andere dingen te letten tijdens trainingen waardoor ik hopelijk snel de overtraining achter me kan laten. In ieder geval rij ik geen Oude Tonge en Ovezande. Misschien ben ik er in Oudelande bij. Het is even per week bekijken hoe het gaat en of de energie eindelijk weer gaat pompen door het lichaam.
Mark Rijk 