Zakloop

Adem in, adem uit, adem in… YAK! Ik adem een flinke teug oudbakken zweet naar binnen en moet bijna braken. Volledig uit m'n concentratie door zo'n weeïge putlucht van een concurrent. Die heeft de laatste week geen douche gezien. Bah!

We zijn rond het 3 kilometerpunt van de Zakloop en het ging tot hier eigenlijk best aardig. Ik loop makkelijk, kan m'n tempo goed aan, maar dan moet die beerput wel even ergens anders naartoe. Ik ga maar snel aan de andere kant van de weg lopen in de hoop dat die lucht daar niet in mijn holtes terecht komt. Eigenlijk kan weinig mij afleiden, maar geuren tijdens een wedstrijden zijn altijd zó intens.

Een paar honderd meter later komt er een dame voor me lopen. Kijk, dat ruikt een stuk beter. Dat moet één of ander Channelletje zijn. Maar toch hè, ik heb dit geurtje ook liever niet.

Wat ik graag wil ruiken tijdens een wedstrijd zijn frieten. Ach man, wat is die geur lekker wanneer je in volle inspanning zit. Of worsten! Ook zo lekker. Sowieso is bbq echt één van m'n favorieten. Maar dan wel op kolen. Niet van die wannabe-gaspruttelaars! Ach man, ik ga daar echt harder van. Geloof het of niet, zelfs sigarettenlucht kan mij bekoren. Dat kan natuurlijk komen na m'n verslaving van ruim 15 jaar. Shag trouwens favoriet, maar een Marlboro-light is ook goed hoor.

Geen idee waar deze geurenafwijking vandaan komt. Ik heb ook werkelijk geen idee of Ik alleen deze tik heb als sporter. Ach, als die wandelende braakluchten niet iedere wedstrijd voor me rijden komt het waarschijnlijk wel goed. De zoete smaak van de overwinning op m'n verwachtingen rook bij de finish in ieder geval heerlijk. Met 31:54 ruim een minuut sneller dan de 33 minuten waar ik op had gehoopt. Wat is het toch heerlijk om verbetering te blijven zien. Dit ruikt naar meer!

 

 

Gepubliceerd met Blogsy

Klaar voor de start? Af!

Het seizoen 2015 loopt. Letterlijk. Begin november ben ik gestart met het opbouwen van m’n conditie. Dat kan inderdaad op de fiets, maar het is me vorig jaar erg goed bevallen om dat een paar keer per week te doen loopschoenen. Lopen is leuk, een heerlijke bezigheid en het heeft als grote voordeel dat je snel bent vertrokken. Broek, shirt, hartslagmeter, schoenen en woesj de polders in.

Er is wel een verschil met vorig jaar. Toen hobbelde ik wat over de weg met af en toe eens een versnellinkje. Nu is iedere loop een gerichte training waarbij m’n hartslag het belangrijkste is. Ik kijk niet naar snelheid, maar dat is uiteindelijk wel het doel. Het werkt voor mij erg motiverend. Ik ben veel meer gefocust en iedere training is een uitdaging (schema onder post). Uiteindelijk moet het resulteren in een goede tijd tijdens de Zakloop van aanstaande zondag. Ik heb een tijd onder de 33 minuten op m’n notitieblokje gezet, maar da’s misschien wel iets te scherp.

In m’n volgerslijstjes zie ik dat steeds meer wielrenneners de loopschoenen aantrekken. Leuk om te zien, maar kijk wel uit fietsluitjes! Een rondje hobbelen kan wel eens eindigen in blessures waar je aan het begin van het wielerseizoen nog last van hebt. Nu ben ik absoluut niet de meest ervaren loper, maar ik kan wel wat tips geven wanneer je wil beginnen met lopen.

1. Bouw de kilometers rustig op
Wanneer je op de fiets 100 kilometer kan fietsen wil niet zeggen dat je meteen 10 kilometer kan lopen. Je lichaam moet wennen aan deze nieuwe tak van sport. Spieren, pezen en gewrichten zijn deze afstand niet gewend. Laat ze eerst maar eens een paar weekjes wennen. Begin met 4 kilometer en bouw het iedere keer met een paar honderd meter op.

2. Begin in een rustig tempo
Deur achter je dicht en rennen maar. Fout! Ik deed het ook hoor om direct als een bezetene te gaan lopen. We kijken wel waar het schip strandt, want ja, we moeten wel een beetje goed gemiddelde hebben. Echt, begin rustig en zoek eerst eens naar een goede ademhaling. Als je na een kilometertje voor je gevoel lekker loopt, ga dan eens rustig versnellen.

3. Let op techniek
In het begin tikte ik met m’n schoenen de binnenkant van m’n enkels aan. Ook had ik na het lopen regelmatig last van m’n onderrug. Allebei veroorzaakt door een slechte techniek. Je leest eens wat, krijgt tips van ervaren lopers en dan gaat het allemaal net wat makkelijker. Wanneer je begint, probeer vooral erg ontspannen te lopen. Geforceerd lopen leidt tot verkramping en dan gaan spieren en pezen protesteren.

Dit jaar heb ik voor het eerste een schema gevolgd. In iets meer dan vijf weken is het werken om zo snel mogelijk 7,5 km te lopen.

Trainingsschema:
Week 0:
5,5 km – 66-72%
Week 1:
Ma – 6,5 km – 66-72%
Wo – 7,5 km 66-72% – 2 km in 77-84%
Za – 8,5 km in 66-72%
Week 2:
Di – 5,5 km 73-76%
Do – 8 km 66-72%, 3 km in 77-84%
Zo – 9,5 km in 66-72%
Week 3:
Di – 6 km in 73-76%
Do – 8 km, 3x800m in 85-90%, 400 m dribbel
Zo – 10,5 km in 66-72%
Week 4:
Ma- 5,5 km in 73-76%
Wo – 9,5 km 6,5 km in 77-84%
vr – 5,5 km – 3 km in 5:25
zo – 11 km in 66-72%
Week 5:
di – 8km, 5km in 77-84%
do – 5,5 km in 73-76%
zo – Race

Wat je ziet is de dag van training, wat door m’n werk wel eens een dagje verschuift, de afstand en procenten van mijn hartslag. Dat is eigenlijk het belangrijkste, want het zijn de procenten volgens Karvonen. Karvonen zegt eigenlijk op hoeveel procent je van je maximale hartslag werkt. Zo zijn ook simpel je hartslagzones te beteken wat weer een stuk bekender is. Het is interessante materie waar ik later nog wel eens op terug kom. Eerst zondag binnen 33 minuten de Zak(aap)loop afwerken.

De Zakloop van 2014

 

Zakloop

Een 51e plek met een tijd van 33 minuten en 29 seconden over 7,5 kilometer. Het eindresultaat van 7 weken lang 4 keer per week hardlooptraining. Het was leuk, vaak afzien, maar vooral tof om te zien dat je heel snel een stuk harder kan lopen, want van deze tijd kon ik 7 weken geleden nog maar dromen!

Een lichaam went snel aan sport, maar je moet zeker niet te snel van start gaan. In mijn wieleromgeving redelijk wat renners af zien haken de laatste weken. Te snel, te vaak en ook nog eens te veel kilometers. Ik had het, op streng advies, al rustig opgebouwd. Vanaf 5 kilometer, iedere keer een paar honderd meter meer. Beetje bij beetje begonnen mijn benen te wennen.

Het lopen heeft me wel gepakt. Een stuk leuker dan ik had gedacht. En er zitten een aantal grote voordelen aan. Je bent bijvoorbeeld zo opweg. Binnen 5 minuten heb je je kloffie aan en weg ben je. Loop je 30 minuten, dan heb je al een redelijke training te pakken. Hoe anders is dat bij het wielrennen? Dat duurt bijna een half uur voor je weg bent. En een uurtje fietsen? Da’s peanuts! Veel voordelen heeft het lopen, maar toch blijft het met te braaf. Vooral tijdens de wedstrijden.

Na het startschot is het even dringen. Er wordt wel eens een duuwtje uitgedeeld, maar die is met één sorry de wereld uit. Na een kilometer ben je helemaal op jezelf aangewezen. Geen ploegenspel, geen waaiers, geen geduw voor bochten, de grootste spanning is geweest. Wat voor je ligt is een psychisch spelletje. Een spel waarbij het lichaam zegt; “Stoppen!” en je kop; “Harder!”. Het is een wedstrijd met maar 1 tegenstander, jezelf.

Hoe anders is dat bij wielrennen. Daar wint niet altijd de sterkste. Nee, het is vaak de slimste die wint. Positioneren, duwen, soms trekken, het maakt een machtige sport. Een wedstrijd is van minuut 1 tot het einde een genot. Bij het lopen schieten er wel eens kilometers voorbij zonder dat je erbij stil staat.

Maar toch, stop ik met het wielrennen dan ga ik er nog wel eens serieus over nadenken om bijvoorbeeld een marathon te lopen. Toch iets om van de bucketlijstje weg te strepen. De komende maanden denk ik daar iig niet meer aan. Het wordt kilometers maken. Op de fiets. Zoveel mogelijk, terwijl de dagen alsmaar korter worden.

Wielrenners die lopen

Het zijn er nogal wat in de eerste maanden van deze winter. Het is ’s avonds al vroeg donker en de wegen kunnen door het onstuimige weer gevaarlijk zijn. Vooral de polderwegen, die juist nu in de oogsttijd, bezaait liggen met modderbulten. Een glijpartij op je racefiets is zo gemaakt!

Een wielrenner zoekt alternatieven. Ik dus ook. Hardloopschoenen aan en gaan. Een paar weken geleden ben ik dan ook maar eens rustig begonnen met een paar kilometer. De snelheid is sindsdien flink verhoogt en de route wordt alsmaar groter.

Alleen, ik merk dat er wel een doel moet zijn. Daarom heb ik me eens verdiept in de Zeeuwse hardloopkalender. Mosselloop, Tankloop, Zakloop, de agenda staat barstensvol met prachtige lopen in de herfstmaanden. De allemooiste? De Hobbeldebobbelloop. Een wedstijd met zo’n naam, daar wil je toch direct aan meedoen? Alleen, 10 kilometer heuvel op, heuvel af, is iets te veel voor deze beginnende loper. De Zakloop op 23 november, dat wordt het einddoel!

De Zakloop is een hardloopwedstrijd over 7,5 kilometer in en rond Nisse. Het is 1 van de populairste lopen in het najaar. Vorig jaar deden er ruim 700 deelnemers mee. Een record! Veel Bevelandse dijken, een klein stuk onverhard, maar vooral veel asfalt. Kijk, dat is iets waar ik binnen 4 weken naartoe kan trainen.

Om niet helemaal blanco in Nisse aan de start te staan wil ik wel ergens wat ervaring opdoen. De Mosselloop in Burgh-Haamstede is geen ideaal parcours, met vooral onverharde paden, maar het is met 8 kilometer wel een ideale afstand als voorbereiding. Aanstaande zaterdag mijn eerste stappen in de Zeeuwse atletiekwereld.

Het is een tikkeltje vreemde start voor iemand die graag mee wil doen tijdens wielerwedstrijden, alleen ik merk dat mijn conditie er snel op vooruit gaat. In nogal wat trainingsboeken staat dat lopen de fietskwaliteiten niet bevordert. Ach, helpt het niet, dan is dit in ieder geval een leuke manier om de eerste donkere maanden door te komen. Op naar de Mosselloop!