Als verslaggever moet je reportages soms slecht voorbereiden. Wat op papier leuk lijkt is in de praktijk vaak bagger. Microfoon aan en kijken maar. Met die gedachte ging ik de afgelopen week ook naar de Vierdaagse van Nijmegen. Goed kijken, goed luisteren en dan toeslaan.
Dan kom je in gesprekken die spannend worden. Als luisteraar heb je geen idee waar het naartoe gaat en dat wist ik ook niet. Dit was er zo één.
Ik zag het Zeeuwse politiekorps. Alle deelnemers in uniform, maar die persoon die voorop liep trok mijn aandacht. Petje op, tamboerijn in zijn hand en maar slaan. Minuten lang slaan op dat bovenbeen. Dat kan toch niet gezond zijn?
Mark Rijk 