Mosselloop

KNAL! We zijn van start. Bijna 300 deelnemers over een veels te smal bospad richting de eerste bocht. Dit kan toch verdorie niet goed gaan? Ik mis nog net het commentaar van Hans Eijsvogel, maar voor de rest is het of we op Duindigt rennen.

Ik heb me wat vergaloppeerd in de eerste kilometers en mijn hoefjes moeten het even iets rustiger aan doen. Dat hebben er gelukkig meer, maar tijd om rust te pakken is er echter niet. De volgende serie obstakels staan op het programma. Heuveltje op, heuveltje af. Zijn we dan misschien in de miletery van Boekelo?

Plots doemen er 2 boomstammen op in het parcours. Wat moeten die nou hier? Ach nee, we moeten er echt overheen springen. Dan besef ik het, we zijn in een paardenrace beland! Een 8 kilometer lange ode aan de zojuist overleden Bonfire van Anky van Grunsven.

Naast me loopt een man die het ook doorheeft; “Het is net een trail joh.” Zie je! Ik zei het toch? Een trailer waarmee je een paard op transport zet. Alle puzzelstukjes vallen plots in elkaar.

Zoals een echt paard altijd doet, loop ik met een bek vol schuim na ruim 8 kilometer over de finish. Dit parcours had ik minder zwaar ingeschat van te voren. Het werd echter een wedstrijd met valse kuitenbijters, springcombinaties en smalle beklimmingen waar ik allen wandelend boven kon komen. Dit had op heel wat plekken niet meer met hardlopen te maken, maar mooi was het zeker! Met een 170ste plek en een tijd van 45:21 ben ik dan ook dik tevreden.

Net jammer dat er na afloop geen suikerklontjes voor ons klaar lagen, maar een paar zure mossels. Ach ja, da’s waar ook, Mosselloop.

Wielrenners die lopen

Het zijn er nogal wat in de eerste maanden van deze winter. Het is ’s avonds al vroeg donker en de wegen kunnen door het onstuimige weer gevaarlijk zijn. Vooral de polderwegen, die juist nu in de oogsttijd, bezaait liggen met modderbulten. Een glijpartij op je racefiets is zo gemaakt!

Een wielrenner zoekt alternatieven. Ik dus ook. Hardloopschoenen aan en gaan. Een paar weken geleden ben ik dan ook maar eens rustig begonnen met een paar kilometer. De snelheid is sindsdien flink verhoogt en de route wordt alsmaar groter.

Alleen, ik merk dat er wel een doel moet zijn. Daarom heb ik me eens verdiept in de Zeeuwse hardloopkalender. Mosselloop, Tankloop, Zakloop, de agenda staat barstensvol met prachtige lopen in de herfstmaanden. De allemooiste? De Hobbeldebobbelloop. Een wedstijd met zo’n naam, daar wil je toch direct aan meedoen? Alleen, 10 kilometer heuvel op, heuvel af, is iets te veel voor deze beginnende loper. De Zakloop op 23 november, dat wordt het einddoel!

De Zakloop is een hardloopwedstrijd over 7,5 kilometer in en rond Nisse. Het is 1 van de populairste lopen in het najaar. Vorig jaar deden er ruim 700 deelnemers mee. Een record! Veel Bevelandse dijken, een klein stuk onverhard, maar vooral veel asfalt. Kijk, dat is iets waar ik binnen 4 weken naartoe kan trainen.

Om niet helemaal blanco in Nisse aan de start te staan wil ik wel ergens wat ervaring opdoen. De Mosselloop in Burgh-Haamstede is geen ideaal parcours, met vooral onverharde paden, maar het is met 8 kilometer wel een ideale afstand als voorbereiding. Aanstaande zaterdag mijn eerste stappen in de Zeeuwse atletiekwereld.

Het is een tikkeltje vreemde start voor iemand die graag mee wil doen tijdens wielerwedstrijden, alleen ik merk dat mijn conditie er snel op vooruit gaat. In nogal wat trainingsboeken staat dat lopen de fietskwaliteiten niet bevordert. Ach, helpt het niet, dan is dit in ieder geval een leuke manier om de eerste donkere maanden door te komen. Op naar de Mosselloop!