Zakloop

Adem in, adem uit, adem in… YAK! Ik adem een flinke teug oudbakken zweet naar binnen en moet bijna braken. Volledig uit m'n concentratie door zo'n weeïge putlucht van een concurrent. Die heeft de laatste week geen douche gezien. Bah!

We zijn rond het 3 kilometerpunt van de Zakloop en het ging tot hier eigenlijk best aardig. Ik loop makkelijk, kan m'n tempo goed aan, maar dan moet die beerput wel even ergens anders naartoe. Ik ga maar snel aan de andere kant van de weg lopen in de hoop dat die lucht daar niet in mijn holtes terecht komt. Eigenlijk kan weinig mij afleiden, maar geuren tijdens een wedstrijden zijn altijd zó intens.

Een paar honderd meter later komt er een dame voor me lopen. Kijk, dat ruikt een stuk beter. Dat moet één of ander Channelletje zijn. Maar toch hè, ik heb dit geurtje ook liever niet.

Wat ik graag wil ruiken tijdens een wedstrijd zijn frieten. Ach man, wat is die geur lekker wanneer je in volle inspanning zit. Of worsten! Ook zo lekker. Sowieso is bbq echt één van m'n favorieten. Maar dan wel op kolen. Niet van die wannabe-gaspruttelaars! Ach man, ik ga daar echt harder van. Geloof het of niet, zelfs sigarettenlucht kan mij bekoren. Dat kan natuurlijk komen na m'n verslaving van ruim 15 jaar. Shag trouwens favoriet, maar een Marlboro-light is ook goed hoor.

Geen idee waar deze geurenafwijking vandaan komt. Ik heb ook werkelijk geen idee of Ik alleen deze tik heb als sporter. Ach, als die wandelende braakluchten niet iedere wedstrijd voor me rijden komt het waarschijnlijk wel goed. De zoete smaak van de overwinning op m'n verwachtingen rook bij de finish in ieder geval heerlijk. Met 31:54 ruim een minuut sneller dan de 33 minuten waar ik op had gehoopt. Wat is het toch heerlijk om verbetering te blijven zien. Dit ruikt naar meer!

 

 

“Hoeveel train je nou eigenlijk?”

schaduw
Die vraag wordt me de laatste tijd erg vaak gesteld. Nou, per week zit ik gemiddeld zo’n 9 uur op de fiets. In een volle trainingsweek zo’n 10 à 11 uur. Dan loop ik iedere week nog zeker één keer hard en doe ik drie keer per week nog een half uur oefeningen. M’n fiets moet ook schoon. Da’s ook weer een uur in de week. Gemiddeld ben ik zo’n 12 uur per week met deze hobby bezig.

“Waar haal je de tijd vandaan?” Da’s dan vaak de vervolgvraag. Nou, m’n leventje is sinds november aardig veranderd, maar het geheim zit ‘m in het plannen. In het weekend kijk ik wanneer m’n trainingen af te werken. En da’s niet altijd even handig met een werkrooster waar nooit regelmaat in zit. Dan weer van 7 uur ’s morgens tot half 4 ’s middags en de volgende dag van 3 uur in de middag tot middernacht. Het komt wel eens voor dat ik om 07:00 uur ’s ochtends al op de fiets zit. En deze winter heb ik flink wat kilometers in het donker afgelegd.

Oké, we hebben geen kinderen, dus meer tijd, maar een avond voor de tv? Dat gebeurt nog maar sporadisch. Na het werk eerst even rust? Nee! Traningskleren aan en gaan! Gelukkig werkt Jes ook onregelmatig waardoor ik veel trainingen kan doen wanneer zij op het werk is.

Maar echt, de tijd is het dubbel en dwars waard. Sinds ik begin november met dit “project” bezig ben, is mijn conditie niet alleen verbeterd, ik ben ook vitaler geworden. Sommige dingen gaan net een stuk beter en daar profiteer ik op m’n werk ook van. Het leven van een fanatiek sporter is heerlijk en dat ga ik de komende tijd nog volhouden.

LEES OOK:
150 km Omloop van Vlaanderen
PERSBERICHT

December

ochtendgloren1
Het wielerseizoen is nu écht begonnen. De maand van kilometers maken voor een goede conditie. De basis leggen zodat je straks beter kan trainen op interval. Kan alleen zo’n voorbereidingsmaand niet hartje zomer? Het is koud wanneer ik ’s morgens om 9 uur op m’n fietsje stap.

Ik kijk met jaloerse blikken naar de profs in warme oorden. Lars Boom zit in Spanje en Gesink traint langs het strand van LA. Daar rij je dan door de Poel om kwart over negen ’s ochtends met plus 1. Au!

Maar eigenlijk, het valt tot nu toe best mee. Vier lagen kleding, goede overschoenen en ik blijf warm. Eenmaal onderweg realiseer je dat je niet langs de Spaanse playa hoeft te rijden. Wat is het eigenlijk prachtig om hier te rijden.

De eerste 3 dagen van december kon ik eens flink doortrainen. In totaal 250 km en 8 uur op de fiets. Die zitten er op. Voorspoedig! Nu proberen zo ver mogelijk te komen op 31 december. Kan het nummer van Rowwen Hèze voorlopig maar niet uit m’n kop krijgen…